Uproszczone podejmowanie uchwał w spółce z o.o.

Uproszczone podejmowanie uchwał w spółce z o.o.

Normy prawne dotyczące spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pozwalają na podjęcie uchwały wspólników poza organem spółki pełniącym co do zasady właśnie funkcję uchwałodawczą – zgromadzeniem wspólników. Podstawowym przepisem jest tu art. 227 par. 2 kodeksu, statuujący wyjątek od generalnej reguły podejmowania uchwał na zgromadzeniu.

Dążenie ustawodawcy to pewnego odformalizowania procedowania i załatwiania spraw w spółce z o.o. nie oznacza jednak, że uchwały wspólników mogą być podejmowane w sposób zupełnie dowolny. Prawodawca wziął pod uwagę interes wspólników mniejszościowych, bowiem art. 227 k.s.h warunkuje podjęcie uchwały wspólników bez zwołania zgromadzenia od wyrażenia przez każdego wspólnika wyraźnej zgody na piśmie na postanowienia uchwały, która ma być procedowana w tym uproszonym trybie lub też jasno wyrażonej zgody na przeprowadzenie głosowania na piśmie. Znajduje tu odzwierciedlenie dawna zasada prawa ujętą w średniowieczu w paremię quod omnes tangit, debet ab omnibus approbari.

Pisemne wyrażenie zgody przez wszystkich wspólników na podjęcie uchwały w omawianym tu trybie uproszczonym trzeba odróżnić od nieformalnego zwołania zgromadzenia wspólników (art. 240 k.s.h) oraz od procedowania zgromadzenia wspólników, które ma głosować nad uchwałą nie przewidzianą w porządku jego obrad (art. 239 par. 1 k.s.h.). W tych dwóch wypadkach kluczowe jest by na miejscu odbywania się owego zgromadzenia byli obecni wspólnicy reprezentujący całość kapitału zakładowego oraz by żaden z obecnych wspólników nie zgłosił sprzeciwu.
Czy będzie zgodne z prawem podjęcie uchwały poza zgromadzeniem w sytuacjach, gdy kodeks przewiduje wyraźne konieczność odbycia zgromadzenia? Zdaje się, że odpowiedź winna być negatywna, ze względu na nieracjonalność rozszerzającej wykładni normy wyjątkowej, którą jest art. 227 par. 2 k.s.h. (exceptiones non sunt extendendae).